درباره ارسلان کاظمی
همه چیز ازونجا شروع شد که وقتی دو سالم بود دکتر به مامانم گفته بود “یک توپ بسکتبال بگیر و بده به پسرت”. این اتفاق چند سال بعد، وقتی من هشت سالم بود با عیدی “عمو نوروز” افتاد و زندگی من شد اون توپ و تور بسکتبال. خیلی زود تونستم تو بسکتبال پیشرفت کنم و با تیم مینی بسکتبال استان اصفهان مقام اول کشوری رو بدست آوردم. از 12سالگی هم شدم کاپیتان تیم جوانان 2008 که قوی ترین تیم تاریخ غرب آسیا هم لقب گرفت.
توی 17 سالگی همه چی تغییر کرد و تونستم از چندتا دانشگاه توی آمریکا پیشنهاد بورسیه بگیرم و از ایران رفتم. همون سال اول دانشگاه با تیم Rice تونستم عنوان “شجاع ترین بازیکن ان-سی-ای-ای (USBWA NCAA Most Courageous Award )” رو کسب کنم. با درخششی که اونجا داشتم تونستم به تیم بزرگسالان برسم و تو جام جهانی 2010 ترکیه بازی کنم و در کنار هم تیمی هام اولین برد ایران در جام جهانی رو رقم بزنیم. سال 2013 با تیم Oregon Ducks تونستم قهرمان Pac12 بشم و در NCAA به جمع 16 تیم پایانی برسیم، ما تو مرحله بعد به قهرمان اون سال ینی Louisville باختیم. در اون سال من در تیم منتخب دفاعی Pac12 قرار گرفتم. بازی های خوب من در NCAA مورد توجه قرار گرفت و اون سال تونستم بعنوان اولین ایرانی تاریخ برای NBA درفت بشم.
بعد از اون بخاطر اطلاعات نادرستی که بهم داده شد، سر از پتروشیمی درآوردم، ولی تو اون سال با پتروشیمی قهرمان سوپرلیگ شدیم. فصل بعد رو در لیگ CBA چین بازی کردم و با شرایط خوبی که تو اون لیگ داشتم دوباره تابستون توی Summer League برای فیلادلفیا بازی کردم. بعدش با Huston Rockets بودم و بعد از 2 ماه کات شدم و به ایران برگشتم و سرباز شدم.
ازون موقع برای تیم ملی ایران بازی میکنم و با افتخار با تیم ملی قهرمانی آسیا (2014 و 2016)، نایب قهرمانی بازی های آسیایی (2018)، قهرمانی جام باشگاه های آسیا (2018)، دوبار حضور در جام جهانی (2010 و 2014) و حضور در المپیک (2021) رو تجربه کردم.
توی ایران برای باشگاه های پتروشیمی، مهرام، شیمیدر و ذوب آهن اصفهان بازی کردم و تقریبا در تمام فصل ها جزو تیم اول منتخب فصل و از بهترین ریباندرهای لیگ بودم. سال 2013 هم با تیم پتروشیمی قهرمان سوپرلیگ شدم.